به کجا چنین شتابان

به کجا چنین شتابان 

گون از نسیم پرسید 

دل من گرفته زین جا 

هوس سفر نداری 

ز غبار این بیابان ؟ !!!

...: همه آرزویم اما چه کنم که بسته پایم . 

وقتی که دلم شعر می خواهد اما یکباره تمام خستگی هایم آرام می گیرد به یاد خدایی که مهربانانه مرا می نگرد .

وقتی که همه چیز عالی ست و ظرف شکر ! 

مهربانم شکر . می دانم روزی خواهد آمد که مثل امروزی؛  حسرت لحظه هایم خواهد بود. 

پس برای امروز شکر!